“Manager steelt van artiest.” Het is een krantenkop die ons niet eens meer verbaasd. Jonathan Schwartz was jarenlang de business manager van Alanis Morissette. Na de overstap naar een andere business manager vroeg deze Alanis Morissette’s archief op bij Schwarz. Bij een controle van de stukken stuitte men op een afwijking van $4.7 miljoen: sommige uitgaven bleken niet te zijn vastgelegd en andere niet goedgekeurd. Geconfronteerd met deze tekorten verzon Schwarz onder meer een verhaaltje over een weed-plantage. Schwarz wist ook jarenlang de interne beleidslijnen van zijn kantoor te omzeilen, waardoor ook de kantoorboekhouders niet in de gaten hadden dat Schwarz zichzelf systematisch verrijkte. In 2014 werd Schwartz nog uitgeroepen tot één van de belangrijkste professionals in de muziekindustrie, begin 2017 gaf hij toe in totaal ruim $ 6.5 miljoen van Alanis Morissette en andere artiesten te hebben gestolen. ‘Het kan verkeren’, zei Brederoo.
De vragen die op ieders lippen liggen zijn: “Hoe is het mogelijk dat Morissette niks heeft gemerkt?” en “Hoe voorkom je als artiest dat je wordt bedonderd door je manager?” Willen we beide vragen kunnen beantwoorden, dan moeten we ten eerste kijken naar de relatie artiest-manager en ten tweede naar de aard en de inhoud van een managementcontract.
Relatie artiest-manager
Er zijn twee soorten managers. Allereerst de creatieve manager, die zich bezighoudt met het uitbouwen van de carrière van de artiest. Daarnaast hebben we de business manager, die zich bekommert om de financiële zaken van de artiest. Het komt voor dat de creatieve- en business manager één en dezelfde persoon zijn.
In het geval van Alanis Morissette was Schwarz haar business manager die in dienst was van een business managementkantoor die het vermogen beheerde van onder andere Alanis Morissette. Het kantoor had een intern beleid en procedures waaraan iedere werknemer behoorde te voldoen. Zo kon zonder een door de artiest ondertekend verzoek geen geld worden opgenomen door de business manager. Daarnaast moesten maandelijks een rapport worden opgesteld, waarbij de artiest bepaalde hoe gedetailleerd dit moest zijn. Morissette’s rapport dienden kennelijk niet erg specifiek en/of gedocumenteerd te zijn. Schwarz slaagde er namelijk in om zijn rapporten sluitend te maken met de boekhouding van het kantoor. Niemand stelde verder vragen …
Aard en inhoud managementcontract
De inhoud van het managementcontract van de creatieve manager en de business manager zal verschillend zijn omdat de taken, verplichtingen en verantwoordelijkheden van beiden anders zijn. Wel kan voor beide typen contracten in zijn algemeenheid worden aan te geven welke bepalingen al dan niet aanvaardbaar zijn.
Een managementcontract bestendigt de hechte relatie tussen artiest en manager. Dat komt onder meer tot uiting in clausules die de praktische c.q. financiële bevoegdheid van de manager verwoorden. Een manager streeft ernaar te handelen alsof hij de artiest zelf is. Dat betekent dat hij naast vergaande tekeningsbevoegdheid, de vrijheid om alle benodigde beslissingen te nemen en de mogelijkheid om alle betalingen ten behoeve van de artiest te doen, wil hebben. Managementcontracten bevatten daarom vaak een volmacht clausule.